عاشقانه

٢٨ فروردین

روز وصال نهایی

همین الانِ الان ...همسر عزیز تر از جانم تو قطار سریع و سیر ، لبخند به لب و سر مست از لحظه لحظه نزدیک شدنش به خونه عشقش.... به همسرش بی قرار از دوریش و....همه علاقه مندی های جا گذاشته و رفته اش به سر میبرد

میدونم الان تو پوست خودت نمی گنجی رضای من...همون حسی که منم دارم

همه ی دلتنگی ها...بغض ها و نداشتنهای تو در این مدت ...یه طرف

و خیره شدن به نگاه بی پایان از مهربانیت در لحظه در آغوشت کشیده شدنم توسط تو !!!

مرد زندگی ام...یک  طرف

دلم برای اون آرامشی که طعم اون رو برای اولین بار و ...فقط در کنار تو چشیدم تنگ شده

دوستت دارم مهربان یارم